Μία κορυφή, δύο φίλοι, ένας αιώνας
Ο Φρέντυ Γερμανός γράφει για μία άρρηκτη φιλία που γεννήθηκε στις απάτητες κορυφές του Ολύμπου.
Ο μπάρμπα Χρήστος Κάκαλος είναι ο πρώτος Έλληνας που πάτησε στην κορυφή του Ολύμπου το 1913. Ήταν τόσο σίγουρος ότι θα έφτανε στην κορυφή ώστε την ώρα που κρεμόταν με τα σχοινιά πάνω από το χάος τραγουδούσε: " Μη δακρύζεις Μύτικα και μην αναστενάζεις σε πάτησε ο Κάκαλος το πρώτο παλληκάρι......."
Εκείνο τον καιρό ή λίγο αργότερα γνωρίστηκαν ο Βασίλης Ιθακήσιος με τον Κάκαλο.....
Και μια μέρα, ενώ ο Κάκαλος σεργιάνιζε με το δίκανο του στα κατσάβραχα ψάχνοντας για κανένα αγριοκάτσικο, είδε μπροστά του ένα γενειοφόρο ευπατρίδη, που κρατούσε ένα βαλιτσάκι στο χέρι του και του συστήθηκε απλά:
-"Με λένε Ιθακήσιο. Είμαι ζωγράφος και ήρθα να μείνω στον Όλυμπο"
-"Εγώ είμαι ο Χρήστος Κάκαλος"του είπε και του άπλωσε το χέρι του.
-"Καλώς ήρθες στον Όλυμπο κυρ-Βασιλη".
Δεν είπαν τίποτα άλλο. Ο Κάκαλος έδειξε στον Ιθακήσιο μια σπηλιά προφυλαγμένη απ'τους ανέμους κοντά στην κορυφή. -"Εδώ θα μείνεις"του είπε.
Και ο Ιθακήσιος ακούμπησε κάτω τη βαλίτσα και είπε: -"Εντάξει".
Έτσι γεννήθηκε μια φιλία που θα ζούσε σαν τα ψηλά βουνά. Οι Λιτοχωριτες που έβλεπαν τον Ιθακήσιο με το βαλιτσακι ρωτούσαν τον μπάρμπα Χρήστο: " Τι πλάει ι μπάρμπας;" " Πλάει Όλυμπο", απαντούσε ο μπάρμπα Χρήστος..........
Και τα χρόνια πέρασαν, μεγάλωσαν οι δύο φίλοι......
-"Πρέπει να φύγω Χρήστο"
-" Καλά κυρ- Βασίλη"
Ο Ιθακήσιος βρήκε το σπίτι του σε ένα δωμάτιο στο Γηροκομείο Αθηνών. Από εκεί μέσα δεν σταμάτησε να γράφει στον φίλο του τον Χρήστο.....
Πέρασαν κι άλλα χρόνια........
Και μια μέρα ξαφνικά το 1973 ο μπάρμπα Χρήστος και ο κυρ- Βασίλης βρέθηκαν μαζί σε ένα στούντιο τηλεόρασης. Η αφορμή, η συμπλήρωση 60 χρόνων από την κατάκτηση του Ολύμπου. Είπαν τα δικά τους...
-" Άντε γεια σου κυρ-Βασιλη. Θα σε περιμένω στον Όλυμπο". Και ο κυρ-Βασιλης απάντησε: "Να με περιμένεις....θα έρθω....."
_______
Πηγή
Αναδημοσίευση από το φύλο της 23ης Μαρτίου 1974 της εφημερίδας ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ. ΣΤΟΝ "ΔΗΜΟΤΗ" την εφημερίδα του Λιτοχώρου