Μιγάλ’ Παρασκιβή

"Μιγάλ’ Παρασκιβή.... Απ'του προυί σν ικκλησιά για ν' Απουκαθήλωσ....

Πάλι Ιβαγγέλια...Κι ύστρα τ Σταύρουσ....

Του άσπρου του σιντόν κι του άρουμα απ' του γκιλσουι ι Παππάς... Κι στου τέλους χιριτισμό στουν Ιπιταφιου κι του λουλούδ απ' τουν Παππά....Κι γκλαν γκλουν.... Πένθιμα οι καμπάνις ούλ ν μέρα ως του βράδ. Κι ι κόσμους σιαπαν σιακατ στς ικκλησιες να δεί τς Ιπιτάφιοι, να χιρτήσ,να πιράσ απού κατ’ απ' τουν Ιπιτάφιου τα πιντγιά,να πααίν στουν Άγιου ανάσ,ν’ ανάψ τα καντήλια στς πιθαμεν.

Κι του βράδ ου καθένας στν Ινουρία τ....

Ψάλλουνταν η ακουλουθία , έψαλναν τα πιντγιά απ' του Σκουλιο τα "Ιγκώμια" κι ακουλουθούσαν οι κανταδόρ το Αι γενεαί πάσαι... απ' του γυνικείου....

Έβαζει η Ικκλησιά απ' τα μπάσα....

Κι ύστρα η έξουδος.... Μπρουστά τα μανάλια κι ι Σταυρός κι απού κουντά ι Ιπιτάφιους. Τουν κρατούν τέσσιρ φαντάρ κι απού δίπλα του τιμητικό άγημα. Ακολουθούν οι Παπάδις, οι ψαλταδις κι οι πιστοί μι τς κλούρεις αναμμένες.

Βαζουκουπάει ι τόπους.....Σιγουψάλλ’ ι κόσμους....Ακουλουθούν 'τ’ν πατρουπαράδοτ’ πουρεία... ώσπου να φτάσν για τ συνάντησ’ στου Παζάρι.

Φισκα ι κόσμους ως κατ κι ως απαν κι στς διπλανοί δρόμ... Κι αντηχούν οι χουρουδίεις...Ποια χουρουδία θα "αγκισ" τ’ν άλλ’.. Συναγουνισμός, ποιός Ιπιτάφιους θα είνι καλλτίιρους..’Κάμν’ οι παπάδις τς ιφχές..." Κύριε Ελέησον" οι χουρουδίεις.....Λεν για τς πιθαμεν οι παπάδις..." Αιώνια η μνήμη αυτών..."Οι χουρουδίεις σκουρπούν ρίγη συγκίνησης.

Κι αφού γένουνταν οι διήσεις, κάθι Ινουρία παίρν του δρόμου για τν ικκλησιά τς... Στου δρόμου που πιρνάει ι Ιπιτάφιους φκιαν γιρλάντις κι τς δεν απ' τη μία μιριά ως σν άλλ. Είνι καθουρισμέν η πουρεία...

Έφταναν οι ακουλουθίεις στς Ικκλησιες.

Στέκουντι οι φαντάρ μι τουν Ιπιταφιου απ'ν' απάν ν πόρτα κι ι κόσμους ούλους πιρνάει απού κατ για να μπει σν ικκλησιά.

Ύστρα άλλ πάηναν στα μνήματα, άλλ στα σπίτια τς κι άλλ στς νταβερνις. Πέρασει του πένθους...Αρχιντσαν οι ώρις τς Ανάστασης......."